Historia e Një Vajze
Me trenin e fundit
Po udhetoja ate nate
Ne nje cep te vagonit
Dallova dy sy te arte.
Po udhetoja ate nate
Ne nje cep te vagonit
Dallova dy sy te arte.
Qerpiket e saj te gjate
Larte e poshte leviznin
Me driten e tyre te zgjarrte
Zemren fort ma trondosnin.
Larte e poshte leviznin
Me driten e tyre te zgjarrte
Zemren fort ma trondosnin.
Me erdhi keq per ato sy
Dhe nuk durova dot
U afrova dhe e pyeta
Perse derdhin lote.
Dhe nuk durova dot
U afrova dhe e pyeta
Perse derdhin lote.
Zerin tim kur e degjuan
Lehte u ngriten larte
Kur mua me veshtruan
Ne shpirt m’u ndez nje flake
Lehte u ngriten larte
Kur mua me veshtruan
Ne shpirt m’u ndez nje flake
Ishin syte e nje vajze
Qe kerkonte pak meshire
Nuk ma tha me fjale
Por i lexova ne fytyre.
Qe kerkonte pak meshire
Nuk ma tha me fjale
Por i lexova ne fytyre.
Fytyren e kishte te ftohte
E shume te pikelluar
I mungonte nje zemer e ngrohte
Sadopak per ta ngushelluar.
E shume te pikelluar
I mungonte nje zemer e ngrohte
Sadopak per ta ngushelluar.
Qe doja ta ndihmoja
Menjehere e kuptoi
Ndihme kur i ofrova
Nje buzeqeshje me dhuroi.
Menjehere e kuptoi
Ndihme kur i ofrova
Nje buzeqeshje me dhuroi.
Zemra iu ngroh
Fytyra si yll i ndricoi
Dhe nga syte e shkruar
Loti me nuk i pikoi.
Fytyra si yll i ndricoi
Dhe nga syte e shkruar
Loti me nuk i pikoi.
Pikat e fundit te loteve
Neper faqe i mbeten
Nga fjalet e mia
Dalngadale iu treten.
Neper faqe i mbeten
Nga fjalet e mia
Dalngadale iu treten.
Ne bisede e siper
Me shpjegoi shume pak
Se si prinderit e saj
Jashte e hodhen kete nate.
Me shpjegoi shume pak
Se si prinderit e saj
Jashte e hodhen kete nate.
Kur e pyeta se perse
Nuk donte te me tregonte
Poshti i uli syte
E perseri nisi te lotonte.
Nuk donte te me tregonte
Poshti i uli syte
E perseri nisi te lotonte.
Te lutem me trego
Iu dejtova perseri
Cfare i shtryri prinderit
Qe vepruan keshtu me ty?
Iu dejtova perseri
Cfare i shtryri prinderit
Qe vepruan keshtu me ty?
Kembenguljes time
Ajo nuk i rezistoi
Nje histori shume te trishtushme
Nisi te me tregoje.
Ajo nuk i rezistoi
Nje histori shume te trishtushme
Nisi te me tregoje.
Kur pak dite me pare
Ne shtepi dikush kishte shkuar
Dhe prinderve te sai
Doren e saj u kishte kerkuar.
Ne shtepi dikush kishte shkuar
Dhe prinderve te sai
Doren e saj u kishte kerkuar.
Por prinderit te padrejte
Ndaj sai ishin treguar
Me nje djale qe ajo se donte
Vendosen per ta fejuar.
Ndaj sai ishin treguar
Me nje djale qe ajo se donte
Vendosen per ta fejuar.
Ndai kesai padrejtesie
Vajza kishte reaguar
Me nje pergjigje negative
Prindeve iu ishte drejtuar.
Vajza kishte reaguar
Me nje pergjigje negative
Prindeve iu ishte drejtuar.
Eshte e drejta ime personale
Qe shokun e jetes ta zgjedh vete
Nuk dua nje jete banale
Por dua te jetoi ne realitet.
Qe shokun e jetes ta zgjedh vete
Nuk dua nje jete banale
Por dua te jetoi ne realitet.
Ndaj ndjenjave te vajzes
Dicka kishte vepruar
E ne mesin e kesaj nate
Prej shtepie ishte larguar.
Dicka kishte vepruar
E ne mesin e kesaj nate
Prej shtepie ishte larguar.
Historia e saj trishtuese
Me tronditi thelle ne shpirt
Doren ia shterngova
Dhe e ftova ne shtepi.
Me tronditi thelle ne shpirt
Doren ia shterngova
Dhe e ftova ne shtepi.
I qendrova prane ate nate
Me shpresa duke e ngushelluar
E zemra e saj e vrare
Nuk reshti duke me falenderuar.
Me shpresa duke e ngushelluar
E zemra e saj e vrare
Nuk reshti duke me falenderuar.
Kur mengjesi agoi
Ajo u zgjua shpejt
Me tha tani duhet te shkoj
Ty do te jem borxhli perjete.
Ajo u zgjua shpejt
Me tha tani duhet te shkoj
Ty do te jem borxhli perjete.
Ku do te ikesh tani
E pyeta i hutuar
Te ndjek fatin tim
Mu pergjigje me ze te shuar.
E pyeta i hutuar
Te ndjek fatin tim
Mu pergjigje me ze te shuar.
Vertet me erdhi keq
Per ate zemer te pashprese
Ndaj nuk e lejova
Se nuk doja ajo te vdese.
Per ate zemer te pashprese
Ndaj nuk e lejova
Se nuk doja ajo te vdese.
Me fjale te embla iu luta
Qe te qendronte me mua
Lehte ne faqe e putha
Dhe i thashe “Te Dua“
Qe te qendronte me mua
Lehte ne faqe e putha
Dhe i thashe “Te Dua“
Kur degjoi fjalen te dua
Ajo u ngroh ne shpirt
S’dinte c’te thoshte nga habija
Dy pika loti i rrodhen mbi syte
Ajo u ngroh ne shpirt
S’dinte c’te thoshte nga habija
Dy pika loti i rrodhen mbi syte
Me buzet e sai si zjarr
Me peshperit lehte
Ti me sherove zemren e vrare
Perjete e jotja kam me mbete.
Me peshperit lehte
Ti me sherove zemren e vrare
Perjete e jotja kam me mbete.
Gabova
Gabova qe me ty u dashurova
per hatrin tend shume dhimbje kalova
per nje kohe te gjate ty
me shume se kushdo tjeter te besova
cdo cast per ty ennderrova
e Zotit vec dashurine tende i kerkova…
Me bere te besoja se me doje
por ti me me tjeter me tradhetoje
oh sa shume me lendove
pse kshu ma punove…
Oh sa rende gabova
qe me ty dashurova…
per hatrin tend shume dhimbje kalova
per nje kohe te gjate ty
me shume se kushdo tjeter te besova
cdo cast per ty ennderrova
e Zotit vec dashurine tende i kerkova…
Me bere te besoja se me doje
por ti me me tjeter me tradhetoje
oh sa shume me lendove
pse kshu ma punove…
Oh sa rende gabova
qe me ty dashurova…
Kurorëzim
Gabova qe me ty u dashurova
per hatrin tend shume dhimbje kalova
per nje kohe te gjate ty
me shume se kushdo tjeter te besova
cdo cast per ty ennderrova
e Zotit vec dashurine tende i kerkova…
Me bere te besoja se me doje
por ti me me tjeter me tradhetoje
oh sa shume me lendove
pse kshu ma punove…
Oh sa rende gabova
qe me ty dashurova…
per hatrin tend shume dhimbje kalova
per nje kohe te gjate ty
me shume se kushdo tjeter te besova
cdo cast per ty ennderrova
e Zotit vec dashurine tende i kerkova…
Me bere te besoja se me doje
por ti me me tjeter me tradhetoje
oh sa shume me lendove
pse kshu ma punove…
Oh sa rende gabova
qe me ty dashurova…
MARTESA E DJALLIT
I butë si ujku nën lekurën e qengjit
Shikonte engjullin qe unë doja
Premtimet hyjnore
Të shoqruara me deshira djallzore
I verbuan sytë engjullit tim
Dhe e quan në parajsen e djajve
Shikonte engjullin qe unë doja
Premtimet hyjnore
Të shoqruara me deshira djallzore
I verbuan sytë engjullit tim
Dhe e quan në parajsen e djajve
Në sytë e saj pasqyrohej flaka e dashurisë
E cila dukej si flakë përveluese e ferrit
Në ankthin e saj të bukur
Shfaqej parajsa e banuar me djaj
E cila dukej si flakë përveluese e ferrit
Në ankthin e saj të bukur
Shfaqej parajsa e banuar me djaj
Erdhën dasmoret
Të cilëve ju prinë dhëndrri brirëgjatë
Buzët e nusës që i ngjanin
Shkronjës U pikonin gjak
Fustani i saj nuk ishte i bardhë
Të cilëve ju prinë dhëndrri brirëgjatë
Buzët e nusës që i ngjanin
Shkronjës U pikonin gjak
Fustani i saj nuk ishte i bardhë
Dhëndrri në duar mbante unazën
E cila i ngjante prangave të çelikut
Unaza ishte e skuqur
Nga dashuria e tij djallzore
E cila i ngjante prangave të çelikut
Unaza ishte e skuqur
Nga dashuria e tij djallzore
Me kthetrrat e tij të gjata
Ai ia largoj nusës duvakun e zi
Dhe ia vuri prangat
Në duart e saja të bardha
Ai ia largoj nusës duvakun e zi
Dhe ia vuri prangat
Në duart e saja të bardha
Vuajtja
Vuaj me një vuajtje
Plotë shpresë
Vuaj nën hijen e vetmisë
Nën rrjedhën e lumit
Mbi vullkanin e trazuar
Vuaj edhe kur je me mua
Edhe kur jeta
Si me shpatë na ndan
Vuaj edhe kur më shikon
Me sytë plotë melankoli
Edhe kur dielli lind
Pa Ty
Vuaj edhe kur perëndimi
Vujatjet e ditës i mbyll
Dhe hap shtegun
E ëndërrave plotë
Trishtim
Vuaj edhe kur era
Më bart si puplën
Edhe kur jam plumb i rëndë
Nga brengat e ditës së shkuar
Vuaj dhe nuk di pse vuaj
Vuaj pse ashtu kot vuaj
Apo pse vuajtjen për ty
Në letër e shkruaj!?
Plotë shpresë
Vuaj nën hijen e vetmisë
Nën rrjedhën e lumit
Mbi vullkanin e trazuar
Vuaj edhe kur je me mua
Edhe kur jeta
Si me shpatë na ndan
Vuaj edhe kur më shikon
Me sytë plotë melankoli
Edhe kur dielli lind
Pa Ty
Vuaj edhe kur perëndimi
Vujatjet e ditës i mbyll
Dhe hap shtegun
E ëndërrave plotë
Trishtim
Vuaj edhe kur era
Më bart si puplën
Edhe kur jam plumb i rëndë
Nga brengat e ditës së shkuar
Vuaj dhe nuk di pse vuaj
Vuaj pse ashtu kot vuaj
Apo pse vuajtjen për ty
Në letër e shkruaj!?
